Het eerste berichtje uit Roemenië.
Ten eerste even over de reis hier naar toe. Ik zal je vertellen, het is tot aan het vliegveld in Cluj-Napoca goed gegaan maar daarna werd het steeds minder haha. Toen we het vliegveld uitliepen en opzoek naar de bus gingen, werd het al lastiger. Veel Roemenen spreken geen Engels dus de bus kaartjes kopen om naar het busstation te gaan was ook al lachen. In de bus wisten we niet precies waar we in moesten stappen dus toch maar mensen aangesproken. Uiteindelijk uitgestapt, opzoek naar het busstation. Dit gingen wij aan mensen vragen, maarja je raadt het al, niemand snapte ons. Één mevrouw verstond ons niet maar door te zeggen Fany AutoGara (de naam van het busstation) begreep ze ons beter en liep helemaal met ons mee. Ik zal je gelijk vertellen, de stoepen lagen allemaal open, dus echt handig met een koffer van bijna 30 kilo en nog een trolley is dat niet heel handig.. Eindelijk na een heeeeeel stuk lopen waren we er, waren er geen kaartjes meer voor de bus naar Sighisoara.... Daar sta je dan met al je spullen. En nog eens allebei zonder beltegoed en nummers van de organisatie. Gelukkig was er iemand zo lief om zijn telefoon uit te lenen zodat ik me moeder even kon bellen voor beltegoed en voor het nummer van mijn organisatie. Dus toen mijn organisatie een smsje gestuurd en uitgelegd. Ik dacht alleen maar bij bezelf; 'ik wil nu al weer naar huis, ik ben het nu al zat'. En Jana bleef gelukkig heel rustig. Er waren wel allemaal mensen ons aan het helpen zoeken voor een oplossing, bijv. met de trein ofzo. Toen ik even later weer ging vragen voor kaartjes waren er gelukkig twee vrij gekomen. Vanaf dat moment ging het weer redelijk goed. Na een busreis van 3 uur waren we eindelijk aangekomen! We zijn opgehaald en daarna naar het huis gegaan. Toen ik het huis van binnen zag, dacht ik weer: 'Ik wil naar huis'.
Tja het huis, we slapen met z'n drieën op een kamer, dat is nog oke want naast ons slapen er 6 meiden op een kamer.. De badkamer is er primitief, de keuken is vrij klein en we hebben NOG niet een woonkamer maar ze beloven dat nog te maken! Verder doet alleen de douche in onze flat/appartement het en de twee andere appartementen, voor de 'November lichting' zijn nog lang niet klaar. Daar moet zelfs nog een hele badkamer in gemaakt worden. We hebben ook nog nergens warm water behalve in onze douche, maar de kachels doen het ook nog niet. Dat wordt deze week gemaakt. Thankgod! Het is namelijk heel koud in huis. En dat valt buiten wel mee dus dat is niet heel erg fijn..Maargoed, vrijdag hebben we vrij weinig gedaan. Een beetje onze spullen opgeruimd, wat boodschappen gedaan. 'S avonds hadden we een welkom etentje met de mensen van de organisatie. Opzich was dat best wel gezellig.
Zaterdag hebben een rondleiding van één van de begeleiders gehad door de stad. Ze heeft ons speciale plekken laten zien, we zijn in de slaapkamer van dracula geweest, jaa daar moet je ook een keer geweest zijn haha... Verder zijn we twee mannen tegen gekomen die in alle talen welkom in Sighisoara kunnen zeggen. Helaas heb ik dat niet gefilmd haha. Ik moet wel zeggen, de stad is klein maar eerlijk gezegd wel heel mooi! Er zijn niet echt leuke winkels ofzo. Na de rondleiding hadden we een Spaanse/Italiaanse avond. Er zijn twee meiden van Italië en tot vanavond nog één uit Spanje. De andere komt vannacht aan. We hadden pas om 8 uur gegeten. Voor hun is dat normaal maar voor ons natuurlijk niet. Na het eten zijn de andere meiden uitgegaan en ben ik gaan slapen.
Gister hadden we weer wat boodschapjes gedaan. De supermarkt zit om de hoek en omdat we nu nog niks doen, doen we elke dag een paar boodschapjes. In de namiddag hadden we de opening van het jeugdcentrum. Het was wel grappig om daar bij te zijn, maar we begrepen er allemaal helemaal niks van. Na de opening hadden we besloten dat de twee meiden uit Estland typisch Estlands eten zouden maken. Ik moet eerlijk zeggen, het was best lekker! De meiden gingen film kijken maar ik ben toen naar bed gegaan. Ik was helemaal gesloopt.
Vandaag hadden we om 1 uur met Ada afgesproken, zij is de coördinator van het project. We hebben samen met de vrijwilligers van een ander project, die er inmiddels al ruim 8 maanden zitten, kennis gemaakt en gesprekken gevoerd. Het was wel leuk om hun verhalen ook te horen. Daarna hebben we het gehad over het programma voor de rest van de week. We hebben daarna nog even een borrel gedronken bij een pub en zijn daarna naar huis gegaan om te koken want vanavond was het onze avond, Nederlandse avond! We hebben heerlijke spinazie stampot gemaakt met vissticks. Gelukkig vond iedereen het lekker! Vanavond gaan we als het goed is weer een film kijken.Morgen moeten we om 11 uur bij het jeugdcentrum zijn en gaan we het hebben over de taken die we kunnen krijgen en nog meer informatie. Ik ben benieuwd naar deze week maar ook naar het werk dat ik ga doen!
We moeten trouwens wel snel Roemeens gaan leren, want bijna niemand kan hier Engels,... dus dat is wel een issue. Maar dat gaat wel goed komen denk ik!
Ik zal snel weer wat laten weten!
La revedére (Tot ziensssssss!)
Liefs Michelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten